از امروز دیگه باهات بی بلا نسبت شدم علی چلاق. اگه باهات رو در رو شدم اون دس سالمتم مثل اون یکی چلاق میکنم وبال گردنت حیف نون ، علف خر زهله. برو این لباسو درآر شلیته بپوش و سرخاب سفیداب کن نامرد.

علی مفنگی شنیدم سینه سپر میکنی و عربده میکشی. شعبان بی مخ شدی قمه کش میفرستی سر چارسو. طیب تهرون و اسمال حاج رضائی شدی از میدون تیغزن میفرسی سر گذر. مهدی عراقی شدی هفت تیر از رو میبندی. آخه آسمون جل عوضی تو رو چه به رهبری برو تو همون مرقد آقام رضا شمع دزدی کن و صیغه سه تومنی بخون نالوطی. از کی تا حالا جاکشی افتخار داشته که تو رجزشو بخونی ، حسین رمضون یخی. نفس کش میطلبی.

کی تو رو رهبرت کرد که حالا براش یاغی شدی. اگه همین خار و خاشاکا نبودن تو کی بودی و چی بودی مچ پا کلفت الدنگ.

شدی پهلوان پنبه محل میدی نوچه های از دگوری بدترت بچه ها رو تیغ تیغی کنن نالوطی. زورت به زنا رسیده ، قلاده پاره میکنی و جک و جوونا رو لت و پار میکنی چلاق علی. خدا دونس که چلاقت کرد نامربوط. شرم نکردی. بعدش رجز خون میفرسی بالا منبر بگه مردم اون آبجی رو ناکارش کردن.

خجالت نکشیدی دست رو ولینعمتت بلند کردی آخوند نا سپاس. نمکدون میشکنی. زن و بچه های مردمو میدی دم گزمه. اون شیر ننت پاک نبود حروم لقمه. رگ جوونای ترگل ورگل مردمو میزنی نامجمل.

تو کی آبرو داشتی که حالا طلبکار شدی و دنبال بقیش میگردی. به سوراخ عنابیت خندیدی نامراد بی الف.

به مولا علی اگه ستاره آسمون شی خونت حلاله. نفست بریدس لامصب بی دین. سگ بشاشه به اون دستی که رهبری واست امضا کرد بافوری. رهبر باید تو دل مردم باشه نه به کلام چارتا نوچه و جاهل از خودت بدتر.

هرکی میگه پنیر، تو یکی سرتو بزار زمین و بمیر چلاقعلی. پادشای عمامه به سرا شدی مخبط نامعقول.

اون محمد رضاش نتونس جلو اراده ایرونی رو بگیره. حالا تو خرس پشمالو کی هستی که بتونی آرسن لوپن. اون عمامه رو وردار لچک بسر کن پست فطرت.

برو اسم مولامو از اون سجل نجست وردار و بنویس پری بلنده. هر چند شرف اون بهتر از تو مفت خور بوده و هس علقه مزقل.