چهار عاملی که پایه و اساس همه مذاهب را تشکیل داده در انجیل و بطور آشکارا بنام چهار سوار سرنوشت و شامل جنگ ، ترس ، قحطی و مرگ آورده شده است. (در بعضی نوشته ها ترس را به پیروزی یا بهشت تغییر داده اند). در ولایت مطلقه فقیه چهار ملیجک دست چین شده را به همان چهار سوار سرنوشت تشبیه کرده اند و با آنکه از نا آگاهی مزدوران قلم بدست نشئت میگیرد ولی واقعیت را تغییری نمیدهد. هر یک از نامزد ها باید دارای همین مشخصات و برای برقراری ستون ولایت ، همه این خصایص را با هم داشته باشند.

حمایت ملا علی ، پروپاگاندهای تهوع آور دستگاه حاکمه و متن روزینامه های ذوب شده در ولایت همگی دایر بر آنست که ریاست جمهوری احمدی نژاد تثبیت شده میباشد.

مهم این نیست چه کس منتصب شود بلکه مسلم آنست که تا چهار سال دیگر همین آش و همین کاسه خواهد بود. صحبت از آنست که اصلا نیازی به مراجعه آرای عمومی نیست و بجای این شامورتی بازیهای مسخره منصب رئیس جمهور درست مثل خود ولایت فقیه ، دایمی ولی از طرف ولی مطلقه تائید و تثبیت شود.

میگویم مهم نیست چه کسی انتخاب شود زیرا مردم صحه بر امیال قدرت طلبانه ولی مطلقه میگذارند و نه خواسته واقعی خودشان و دلیل هم ساده است. بنا بر اصل الاصول پدیده ولایت مطلقه: امت مستضعف ذوب شده شعور ندارند ، خیر و شر را نمیشناسند و باید برایشان تصمیم گرفت.

دردآور تر آنکه ملاعلی نیز باید با اجازه بزرگترهای خود از میان آدمکشان حرفه ای و دشمنان حقوق بشر انتخاب خود را اعلام کند. این اربابان در پکن و مسکو و حتی کره شمالی ونزوئلا ، کوبا و .... بر مسند نشسته و فرمان برایش صادر میکنند. نفوذ کمونیست های سابق و یا چپی های مسلمان شده در زیر نقاب اسلام سوسیالیستی ، ازدواج ارتجاع سرخ و سیاهی است که 35 سال پیش برای اولین بار مطرح شد و امروزه عملا بازیکنان این نقش با ظاهری معمم یا مکلا ، دستبوس و خدمتگذار ولایت مطلقه و بر این ملت خدایی میکنند.

وعده های مسخره نامزد ها بیشتر تریاقی بر دردهای این ملت و اشکال اینجاست که خود مردم هم میدانند این همه هجویات و چرندیات ، دروغ و فقط برای بالا بردن تعداد آرای به صندوق ریخته است.

رنگ سبز و سفید و قرمز پرچم بازیچه انتخاباتی شده و هزاران ساده اندیش را در کوچه و خیابان و دانشگاه با یکی از این برچسب ها میبینیم.

یادم به شعری در اوایل دهه 60 افتاد که گمان میکنم از هادی خرسندی باشد:

پرچم ایران که میباشد سه رنگ

رنگهایش را زهم واکرده اند

سرخ را بهر شهید چبهه ها

سبز آنرا شال ملا کرده اند

از سفیدش ساختند عمامه ها

بر سر این کله خر ها کرده اند

میله آنرا بدون وازلین

بر ته مستضعفان جا کرده اند

آیا ملت مستضعفِ عقلی ما لایق شگردهای همین ملا ها نیستند؟