با قلبی مملو از شعف و شادی بازیابی آزادیت را تبریک میگویم. آرزویم آنست زخمی را که بر روح و روانت زدند بزودی شفا یابد و زندگی عادی خود را از سر بگیری.

آنچه مرا اشتیاق نوشتن به این دردنامه داد آنست که هر پدری در خیال و تصور میتواند فرزندش را جای تو یا ترا جای فرزندش قرار دهد و ظلم و زجری را که ظرف چند ماه گذشته بر تو روا داشته اند در چهره فرزند خود ببینید.

نمیدانم چه عاملی باعث شد که خود را در این دام هولناک بیاندازی و نه فقط خود بلکه بسیاری از انسانهای مسئول را روی نوک پای خود نگهداری؟

دخترم ، من هم زندانی بوده ام و با پوست و گوشت و احساس خود درد آنرا لمس کرده ام. آنهم زمانی که جوانان 14 یا 15 ساله را بخاطر پخش اعلامیه و یا بالا کردن مشت خود در طول 24 ساعت ، دستگیر و شکنجه و تجاوز و اعدام و سپس با تحویل لباس زیر آنان به پدر و مادرشان برای هر فشنگ مصرفی 7 تومان پول طلب میکردند و نام آنرا عدل اسلامی نهادند.

زندانی را دیدم که صدای فریاد و ضجه و ناله و التماس قسمت زنان آن تا صبح خواب بر کسی نمیگذاشت.

زندانی را دیدم که راهرو مخصوصی را پر از خورده شیشه کرده و زندانی بخت برگشته را با پای برهنه روی آن میدواندند و آنرا راهرو بهشت مینامیدند.

زندانی را دیدم که کیسه بر سر زندانی میکردند و با مشت و لگد و تحقیر سعی بر شکستن روح و روان آنها میکردند.

زندانی را دیدم که با انواع شکنجه های غیر قابل تصور و تحمل و در کوتاهترین مدت ممکن شخصیت انسانهای فرهیخته را چنان فرو میریختند که آرزوی مرگ خود را میکردند.

زندانی را دیدم که علت مرگ تمام اعدام شدگان یا به قتل رسیدگان را سکته قلبی به ثبت میرساندند.

تازه نامش زندان عادل آباد بود و نه ندامتگاه اوین که عکس گرفتن از در و دیوار آن منجر به شکنجه و تجاوز و قتل زهرا ها میشود.

هنوز نمیدانم چه عاملی باعث شد خودت را به این دردسر بیاندازی؟

فکر میکردی به کشور شاهنشاهی ایران با تمدنی 6000 ساله آمده ای یا به جمهوری اسلامی با توحشی 30 ساله؟

آیا نمیدانستی بنا به آمار رسمی خودشان در طول 27 سال سلطنت محمد رضا شاه 3450 اعدامی داشته ایم و در طول 30 سال خدایی ملایان این رقم سر به صدها هزار نفر میزند؟

نمیدانستی برای یک امضاء ساده پای یک طومار جهت احقاق حقوق ، تا کنون صدها نفر زندان و شکنجه و حتی تعدادی از آنها در سرزمین دلاوران کرد اعدام شده اند؟

کسی بتو نگفته بود این دژخیمان ضد بشر حتی به فرزندان خود ترحم نمیکنند و با دست خود آنها را به جوخه اعدام میسپارند؟

نمیدانستی ارواح بیگناهان زیر خاک سرد شده در عذاب دایم و سایه سرگردانی این ارواح سراسر این سرزمین را پوشانده است؟ نمیدانستی لعنت این سایه ها هر روز سنگین و سنگینتر میشود؟

نمیدانستی بهشت موعود این خودشیفتگان ، خواب و خیالی بیش نیست و جهنم پیش آن صد شرف دارد؟

نمیدانستی از راس ته بن این جامعه ظاهرا اسلامی فقط پول ،قدرت طلبی ، فساد ، تباهی ، ظلم ، ارعاب ، وحشت و حفقان است؟

نمیدانستی سه چهارم زندانیهای ایران اسلامی از جوانان زیر 25 سال تشکیل شده اند؟

به خطرات حرفه ات اندیشیده ای؟ نمیدانستی روزنامه نگاران را سوار اتوبوس میکنند تا محترمانه از دره پرت کنند و قتل آنها را تصادفی عادی نمایش دهند؟

نمیدانستی زندگی ایرانی برای این خودمحوران شیفته قدرت ، ارزش پشیزی را برای آنها ندارد؟ به دستگیری و شکنجه و زندان دانشجویان متولد شده در همین رژیم نظری نیافکنده بودی؟

نمیدانستی خدا هم با دیدن این همه ظلم و جور از این سرزمین کوچ کرده؟

آیا هنوز هم فکر میکنی به این آب و خاک نفرین و لعنت شده تعلق داری؟

بگذار برایت خلاصه بگویم. اینجا دیگر ایرانی که تصور میکردیم نیست. اینجا زندان 70 میلیونی است و گردانندگان بیخردش خود را از اعراب 15 قرن پیش بدوی تر میدانند.

دخترم فراموش نکن: نه شیر شتر نه دیدار عرب.