به اشکهای تمساح بنگرید. به تظاهر دین فروشی عمیق شوید. تفو بر تو ای چرخ گردون.

روحانیت ربانی ، دینداران واقعی ، روشنفکران و دگراندیشان در تاریخ ما به این نیرنگ های فریبنده و زاهدان دروغین آشنایی کامل داشته و دارند و بارها در نوشته و اشعار و مانده های خود از این متقیان ظاهری با طعنه و تمسخر نام برده و کوس رسوایی دین فروشان خرقه پوش را بر سر کوی و بازار زده اند.

زمان زیادی طول نکشید تا نقاب از چهره کریه هندی زاده برداشته شد. همان روز اولی که تکیه بر قدرت استکباری خود زد بلافاصله موج کشتار و اعدام و ترور و وحشت را آغاز نمود و امروز پس از 28 سال نه فقط این جنایات سبعانه خاتمه نیافته بل پنان شدت گرفته که قطعه خاکی در این سرزمین مقدس باقی نمانده که پوست و استخوان زن و مرد شریف ما زیر آن پنهان نباشد.

28 سال است میکشند و شکنجه میدهند و تجاوز میکنند و هر روزه سیاهچالهای مخوف تر برای سرکوب و خفقان بیشتر مردم استحمار شده ما افتتاح میکنند. ولی کفاف کی میدهد این باده ها به مستیشان. برای سال آینده 39 زندان جدید با ظرفیت اسمی 80.000 زندانی جدید را بودجه بندی نموده اند. دیگر جایی در زندانهای فعلی باقی نیست و در سلول چهار نفره تا 15 محبوس را نگهداشته اند. آنقدر آش شور است که قرار است ارثیه خوار هندی زاده با ژستی مثلا انسان دوستانه! تا 50.000 زندانی را بمناسبت نمایش روحوضی دهه ضجر ملت و سالگرد ریشخند ملایان به سادگی مردم ایران ، مورد عفو ملوکانه قرار دهد! ملایان حاکم، این ددان تاریخ نیز با بیشرمی کشتار ، ترور ، اسارت ، فقر ، اعتیاد، نابسامانی ، پریشانی و اشاعه استحمار ، این مرزو بوم را هر ساله با تجمل بیشتر و پر طمطراق به جشن و پایکوپی خود و مزدوران جیره خوار تبدیل میکنند. تظاهرات براه میاندازند و خلق در زنجیر را فریب میدهند.

امروز کمتر خانواده ای در شهر و روستای ما باقی مانده که عزیزی ، اعدامی یا زندانی و گاهی هر دو را نداشته باشد و این ملایان از خدا بیخبرند که سرمستانه بر جنازه اعدامیان و تمسخر زندانیان ما جشن براه میاندازند. این شادی و جشن بر شما ارزانی باد منفوران تاریخ که از هر انگشتتان خون هزاران ایرانی پاک میچکد. اینان بر جنازه های سرد معدومین پایکوبی میکنند و برای اعدامهای بعدی زمینه سازی.

زهی بیشرمی بر باعث و بانی و بدعت گذار و مجری این ننگ تاریخی باد.

این دهه جشن مردم نیست بلکه دهه عزای ملی و پرسه آرامش روح پاکان ایرانی است و خندند بر آن دیده کین جا نشود گریان.