یکی از عللی که آقای ا.ن. ، سگ بارگاه رهبری با روزنامه نگاران داخلی سر جنگ دارد ، ترس از مچ گیری خود و اعوان و انصار فریبکار از طرف روزنامه نگاران مسئول و دلسوز است که معمولا با اتهام توهین به مقام رهبری (در یک مورد روزنامه ای نوشته بود آقای رهبر و همین دلیل بر توهین شناخته شد!) یا افشای اسرار نظام (در مورد دیگری روزنامه ای نوشته بود مرزهای شرق و غرب در اختیار مافیای قاچاقچیان مواد مخدر است) و یا پخش اکاذیب (روزنامه ای نوشته بود (ارگانهای سپاه و کمیته بلعنده بیش از نیمی از کل بودجه ایرانند) تعطیل و زندان و شکنجه میشوند. روزنامه نگار متعهد به مردم ، اگر مقاله ای را نوشت باید از هفتخان ملایی (نه هفتخوان) و از هفت طبقه آسمان ممیزی ، سانسور ، خط خوردگی و چند باره نویسی بگذرد تا در انتها آنچه باقی میماند گزارشی شود که نقل از دفتر امور رسانه های ریاست جمهور یعنی دروغ بزرگ شده و تبلیغات چرند دولتی و احمدی نژادی تحت عنوان آرمانهای انقلاب اسلامی در افزایش مشارکت مردم ونزوئلا موثر بوده است...... از آب در آید.
مسلما خواننده خبر تعجب نخواهد کرد که فردا نیمی از مردم ونزوئلا داوطلبانه ختنه و با دیشداشه عربی و عبا و عمامه قمی به خیابان بیایند و بقیه با شعار یا روسری یا تو سری ، مقنعه بسته و به کنج مطبخ نزول و به کارخانه تولید جوجه های اسلامی تبدیل شوند به همانگونه که کوبای فیدل کاسترو شد!
انقدر این کمدی اقایان مزحک است
که دیگر نه عقلم و نه قلم یاری مبار زه با انها دارد ..
پیروز با شی
مرد پیر
نشد با اییدی خودمان وارد شویم