رییس جمهور یا دلال

الکساندر گریگوریوویچ لوکاشنکو رئیس جمهور روس سفید (بلاروس) برای یک دیدار بسیار دوستانه و کوتاه وارد تهران شد ، به دست بوسی رفت ، به دیدار مانور سپاه شتافت و معامله 1،2 میلیارد دلاری را امضا و بهمین سادگی از ایران رفت.

چه عاملی سران دیکتاتور و فاسد بلوک شرق سابق را به ایران ملایی میکشاند؟

چگونه است که همه بی قال و مقال میآیند و بعد از مدت کوتاهی و با عجله ایران را ترک میکنند و همه نیز راضی هستند و به مردم کشور مطبوع خود خبر از مژده قرار دادهای بزرگ صنعتی و اقتصادی با ایران را میدهند؟

کاماراد های تعلیم یافته در ک. گ ب و همدستان دوران خفقان کمونیسم که هر یک ظاهرا بدلیل استقلال و وطنپرستی از سرزمین مادری! جدا شده و نظام های خودمحوری را با نقاب دموکراسی در کشور خود اداره میکنند چه نیازی به پشتیبانی ملایان دارند؟

یا بعکس ملایان چه تافته جدا بافته ای را در آنها یافته اند.

چگونه است که تمام سران نظام های چپ برای ورود به ایران " کارت بلانش " دارند و بدون هیچ دردسر شبانه در فرودگاه خمینی و در تاریکی مانند دزدان وارد و پس از دست بوسی مختصر ، شبی دیگر محرمانه خارج میشوند؟

در دنیا سه دلالی کلان وجود دارد که بدون دخالت سران کشورهای ذینفع امکان ناپذیر است: نفت ، اسلحه و مواد مخدر. در پشت هر یک از آنها کارتل های بسیار بزرگ وجود دارد و افراد تعلیم دیده با امکاناتی غیر قابل تصور از درون و برون ، یک یا همه آنها فعالیت داشته و ابر ثروتمندانی را در جهان ساخته که اکثریت آنان حتی سواد و معلومات اقتصادی را هم ندارند که الحق نیازی به آنهم نیست.

سیاستگردانان پشت پرده سالهاست که از دلالان و ابزارهای گاهی یکبار مصرف استفاده مالی میبرند و بدون آنکه شناخته شوند توسط این مهره ها ، چرخهای تولیدی و مرگ آور کارخانجات بزرگ اسلحه و مهمات سازی خود را به گردش درمیآورند.

از دهه های گذشته ، سوسیالیسمِ شرق و امپریالیسم غرب کاملا درک کردند که تنها درآمد بی دردسر و پر درآمد ، فروش سلاح به سران دیکتاتور کشورهای عقب افتاده جهان سوم است و زیر پوشش ظاهری مخالفت با مرام یکدیگر ، سیل سلاح های ساخت خود یا اقمار وابسته را در کشورهای در فقر فرهنگی نگاهداشته شده و به رهبران فاسد زیر شعار دفاع ملی یا شورشیانی که زیر پوشش آزادیخواهی ولی در اصل برای بقای این رژیم های خودمحور در اختیار آنان قرار میدادند و هنوز هم میدهند.

شوروی قبل از سالهای 1990 با فروش این سلاحهای آزادیبخش! از طریق آلمان شرقی ، یوگسلاوی و چک اسلواکی در آفریقا و آسیا و آمریکای جنوبی مردم بیگناه را از قید زندگی دردآور آزاد میکرد. چه زندگی ها که بخاطر فروش مین های روسی ساخته شده در آلمان دموکراتیک و یوگسلاوی آزادی بخش فنا نپذیرفت و گاهی حتی با قیمتی معادل 30 سنت ، سفینه های مملو از مین را برای کشتار عمومی و بی هدف به شورشیان طرفدار و پولدار خود به ارمفان نمیبردند. امروز گستردگی تعداد کلاشینکف (آ ک 47) ساخت شوروی و اقمار در سراسر جهان بالغ بر دویست میلیون قبضه است یعنی برای کشتن تقریبا هر 30 نفر انسان یک کلاشینکف آماده شلیک است!

(فراموش نکنیم که آمریکا و اروپا در بلوک غرب و چین در شرق نیز دست کمی از شوروی نداشته و ندارند و حدود نیمی از درآمد آنان از فروش سلاح بطور سری است)

پس از سقوط کمونیسم در روسیه و اقمار وابسته ، برای مدت کوتاهی کارخانجات اسلحه سازی آنان ، دچار رکود تولید شدند که به افزایش قیمت سلاحهای سبک انجامید. سران جدید این بار با نقابی انسانی! و مهربان تر ، از فروش سلاحهای سبک دست کشیده و قاچاق سلاحهای کشتار دستجمعی و خانه بر انداز اتمی را آغاز کرده اند. مفقود شدن ظاهری چهار بمب در اوایل سالهای 90 میلادی و همزمان سرقت هشت تن اورانیوم غنی شده از زرادخانه اتمی شوروی در خاک بلاروس (روسیه سفید) در هنگام بازگشت به سرزمین مادری ، زمزمه هایی را برای مدتی برانگیخت. خیلی زود یک بمب اتمی آن در بازار آلمان بفروش و از نظر نظامی بی ارزش تشخیص داده شد. سه بمب اتمی در سال 2002 با مبلغی نجومی از طریق خاک روسیه حمل و از دریای خزر عبور و به ایران تحویل شد. در این معامله ج.ا. کاملا مغبون شد زیرا چاشنی های انفجاری روی بمب ها نبود که ضمن مذاکرات دلال فروش قاچاق و تحویل این مسئله کاملا یادآوری و قید شده بود و در ضمن تکنیک ساختمانی بمب ها بسیار پیش پا افتاده و قدیمی ولی در حقیقت نام بمب اتمی داشت.

به دنبال موفقیت فروش ظاهرا بمب های اتمی که در واقع بی مصرف و فقط قوطی حمل اورانیوم بود و علاقه مندی و پیگیری شدید ایران برای دستیابی و تهیه به بمب اتمی ، اورانیوم های به سرقت رفته در سال 92 توسط رئیس جمهور و دلال حرفه ای سلاحهای روسی آقای لوکاشنکو از همان طریق قبلی به بندر رامسر ایران ارسال شد که بدلیل بی مبالاتی مسئولان ایرانی در حال تخلیه بار ، یکی از مخازن آن نشت و تشعشعات مخرب اورانیوم فعال آن باعث آلودگی شدید بنادر شمالی ایران شده و فاجعه ای را برای مردم کناره دریای خزر و حیوانات اهلی و وحشی پدید آورده است. این خبر را رسانه های دولتی زمانی اعلام کردند که شمار بیماران در معرض اشعه قرار گرفته از مرز صد ها گذشت و همگی را به بیمارستانهای تحت نظارت امنیتی سپاه انتقال دادند و هم اکنون گروههای مختلف روسی و ایرانی ذینفع در حال رفع این مشکل هستند!؟ (چگونه و چطور ، ملایان و عمله جات مزدور روسی میدانند).

دلیل معامله مستقیم با دلال جنایتکاری نظیر لوکاشنکو در آنست که از زمان خمینی و شکست پی در پی در جبهه ها ، زمزمه فعالیت های محرمانه دستیابی به سلاحهای اتمی در مغز ملایان ایران جا گرفت ولی شک و شبهه در دربار خمینی نیز فراوان بود. آنقدر ماموران و مسئولان ویژه خرید سلاح در جنگ فرسایشی ایران و عراق ، کاسه لیسی و دزدی کرده بودند که خمینی به تمام اطرافیان و حتی به سایه خودش هم مشکوک بود و از آنجا که ارتش شاهنشاهی بر اساس سلاحهای غرب بنیاد یافته بود وی ترجیح میداد بهر قیمت که شده از غرب اسلحه و مهمات تامین شود و بدلیل امتناع ظاهری آمریکا آدم ربائی در لبنان را آغاز نمودند. (فروش ابزار و قطعات یدکی و سلاحهای غربی بارها توسط دول دوست و هم پیمان با ارسال سلاح از آمریکا به جنوب شرقی آسیا و سپس با بارگیری در میان دریا به کشتیرانی چ.ا. تحویل میشد و معاملات محرمانه قاچاق اسلحه که به ایران - کونترا معروف است نتیجه همین سیاست بود)

این معاملات زیر نظارت مستقیم خامنه ای و رفسنجانی و رضاعی ابتدا با قاچاقچیان افغانی با زعامت اسامه بن لادن آغاز شد که در نتیجه این معاملات قاچاق ، فروش موشکهای استینگر آمریکایی داده شده به بن لادن ، سر از شانه سپاه پاسداران درآورد. در زمان جنگ ایران و عراق ، دلالان اسلحه ایرانی با دلارهای نفتی نقد در بازارهای سیاه اروپایی و آمریکایی به خرید سلاحهای مخرب جدید مشغول شدند که نود در صد آن سلاحها هرگز وارد ایران نشد و میلیاردها دلار صرف خرید سلاح و مهمات واهی شد. بارها سران حکومتی علنا چراغ سبز نشان دادند و اشتیاق خود را بخرید ابزار جنگی در رادیو و تلویزیون اعلام نمودند. در خفا نیز اقدام به ساخت زیر زمین های اسرار آمیز و عمیق در عمق خاک نقاط مختلف ایران ، مخفیانه اقدام به ساخت مقدمات تهیه بمب اتمی نمودند. همکاری محرمانه کره شمالی و چین با خمینی از نظر شوروی دور نبود و بهمان علت دلالان زبده خود را به ایران گسیل داشت که از معروفترین آنان میتوان ادوادرد شوارناتزه (ارمنستان) و نیکلای چائوشسکو (رومانی) را نام برد. اینها غیر از همکاری سران آلمان شرقی و چک اسلواکی و یوگسلاوی بود. قابل توجه است که ظاهرا نه فقط هیچیک از این مهره های شوروی در قید حیات نیستند بلکه از ابر قدرت شوروی نیز نامی بجز در خاطره تاریخ نیست.

روسیه امروز و اقمار سابق در ظاهر و برای فریب ملل خود و غرب روابط خوبی با هم ندارند ولی بازی نعل وارونه روباه پیر را بخوبی آموخته اند و زندگی هم نیز توقف نیافته است. همانگونه که کشور مستقل تحت ریاست جمهوری مافیایی لوکاشنکو یعنی بلاروس در بهار آینده قصد تعویض پول خود از روبل بلاروس (واحد پول روس سفید) به روبل روسی را دارد که نشان دهنده دور نگهداشتن ظاهری خود از سایر دوستان تعلیم یافته در کا. گ. ب. و دلال سلاح اتمی برای ایران.